بیان معنا و مفهوم موضوعات مذهبی و عرفانی اسلامی با روش تایپوگرافی در ایران

پژوهش حاضر به روش تاریخی ، توصیفی و تحلیلی و شیوه گردآوری ، کتابخانه ای و اسنادی است . در مورد تایپوگرافی ایرانی پژوهش های بسیاری صورت گرفته که در این تحقیق به آن اشاره شده ولی پژوهشی با این عنوان و خاص تایپوگرافی ایرانی اسلامی انجام نگرفته است . هدف اصلی : شناخت ویژگی های تایپوگرافی برای رساندن معنا و مفهوم عرفانی و مذهبی اسلامی در تایپوگرافی ایرانی در چند دهه اخیر اهداف فرعی : شناخت فرم ، رنگ ، ترکیب بندی و.... سوالات : چگونه تایپوگرافی به هر چه بهتر رساندن و انتقال پیام در موضوعات مذهبی اسلامی کمک می کند. بررسی فرضیاتی نظیر آنچه در زیر آمده ، مد نظر بوده : - حروف به وجه تصویری نزدیک و انتقال پیام راحت تر است . - در عرفان و مذهب اسلامی هیچ گونه تصویری از موجودات زنده وجود ندارد و تنها اسامی مقدس و آیات قرآن از فضایی مبهم و نادیده سخن به میان می آید و تنها گفته ها و شنیده ها هستند . - تنها کد ها ، نشانه ها و صفات هستند که ما را به موضوع نزدیک می کنند . - تجسم و به تصویر کشیدن خیلی از این مقدسات ناممکن است برای همین کلمات نقش مهمی در پوستر های تایپوگرافی دارند زیرا کلمات به وجه تصویر نزدیک تر می شوند . به منظور بررسی فرضیات ارائه شده در آغاز به تعریف تایپوگرافی و تاریخچه آن و چگونگی ورود به ایران و تفاوت با دیگر شاخه های مشابه ، صحبت و مصاحبه با چند تن از صاحب نظران این شاخه ی هنر گرافیک و رویکردی به تایپوگرافی ایرانی و مذهبی ، بررسی از دیدنشانه شناسانه و زبان شناسی تایپوگرافی ) درک معنا و مفهوم ( ، بررسی تایپوگرافی در پوسترهای مذهبی و در نهایت تحلیل یک دوره از پوستر های جشنواره اسماالحسنی که یکی از جشنواره هایی است که به همین موضوع می پردازد و نام های نیک خداوند را مدنظر دارد . تحلیل این پوستر ها با روش سه گانه پانوفسکی صورت گرفته است )مرحله اول: توصیف ظاهری مرحله دوم : تحلیل شمایل نگاری مرحله سوم : تفسیر شمایل شناسانه جامعه آماری : انتخاب 20 پوستر از برگزیدگان پوسترهای تایپوگرافی دهمین دوره نمایشگاه اسماء الحسنی )تحلیل این پوسترها با روش سه گانه پانوفسکی صورت گرفته است.